“Beamers! Don´t get me started on beamers. Beamers maken alles mooier!” Is dat niet wat overdreven Jeffrey, dacht ik toen deze man zijn liefde voor beamers betuigde tegenover een verveeld en vermoeid publiek wat stapje voor stapje door een electronicabeurs schuifelde. En dan niet het romantische schuifelen met een ballon tussen de hoofden van danspartners op een klassenavond, maar het getergde schuifelen van niet kunnen opschieten en niet eens kunnen zien wat er voor of om je heen gebeurt in een koopzieke massa electronica nerds. Ik liep aan de rand van de bezoekersstroom en kreeg aan die kant een goed zicht op de stand die beamers aanprijst. En omdat ik er zo dicht op zat kon ik het naambordje van Jeffrey goed lezen. Zijn achternaam ben ik vergeten. Nee wacht ik weet het weer. Het was Jeffrey Koons. Ik weet het weer omdat ik zo moest lachen om zijn naam. Wie heet er nou Jeffrey Koons in een tijd dat notabene Jeff Koons een van de meest gevierde artiesten – ik bedoel kunstenaars – van deze tijd is. 

Je kunt het zo gek niet bedenken

Ik besloot op Jeffrey af te stappen en mij te laten voorlichten over beamers. Want welke welgeboren jonge of oudere man droomt er niet van om zijn Xbox op een beamer te kunnen aansluiten en gamen naar een hoger niveau te brengen. Niet gek zult u denken om dan maar meteen met die vraag in huis te vallen of over de beursvloer te vliegen: ik struikelde bijna over een zeer onhandig neergelegen kabel aldaar. “Natuurlijk kan dat!” zei Jeffrey die ik natuurlijk voor de grap Jeff genoemd had. Een grap die zijnerzijds niet vaak genoeg gemaakt kon worden. Zijn ingestudeerde antwoord “ik ben de chef” kon niet anders dan met “of de Sjaak” bestoken worden zodat we ons konden vinden in “chef van de sjaak” en een gemeend lachje kon er dan ook nog wel vanaf.

Gedeelde liefde

Nu waren we samen 2 mannen met 1 liefde … de beamer op een Xbox. Ik vertelde hem dat ik wel eens een beamer in de auto had meegenomen naar een bos en het onnavolgbare Tekken had gespeeld terwijl ik op de bomen projecteerde. “Wauw dat dat allemaal kan” kreunde Jeff. “Echt te gek” zuchtte hij er nog achteraan. Ik lag in een deuk want Jeffrey was zich niet langer bewust of vergeten dat hij een headset op had en dat alles wat hij zei versterkt de zaal in werd gestuurd middels een paar veel te grote speakers. De langzaam bewegende massa was bijna tot stilstand gekomen. Gekreun en gezucht daar reageerden de mannen wel op. Even keken we allemaal één kant op, Jeffrey´s kant. En even dachten we allemaal: “Had ik ook maar zo’n beamer.” Een beamer huren leek mij de beste oplossing.

Storingsdienst

Een techinsche storing is altijd vervelend. Gelukkig zijn wij dag en nacht bereikbaar om jou te helpen. Het maakt niet uit of het gaat om de apparatuur van jou, een andere leverancier of ons zelf. Wij denken graag met je mee om jouw event goed te laten verlopen.